Chronische myelomonocytaire leukemie (CMML) - diagnose

Diagnose van CMML

Kenmerkend voor CMML is de toename van het aantal witte bloedcellen (monocyten) in het bloed. Maar dat kan ook het geval zijn bij andere aandoeningen, zoals een bacteriële infectie, tuberculose en andere vormen van kanker. 

De volgende onderzoeken zijn nodig voor het stellen van de diagnose: 

• Lichamelijk onderzoek met speciale aandacht voor de grootte van de lever en de milt, eventuele infectiehaarden, huidafwijkingen en vocht in borst of buikholte. 
• Bloedonderzoek met volledig bloedbeeld 
• Beenmergonderzoek met cytogenetisch en moleculair onderzoek 
• Beeldvorming 
  Een echo van de milt kan soms nodig zijn om de grootte van de milt te bepalen. 

Wanneer is er sprake van een CMML volgens de criteria van de WHO (2022)?

• Een blijvend te hoog aantal monocyten in het bloed >= 0,5x109/l en >= 10% van het aantal leukocyten 
• < 20% blasten in bloed of beenmerg 
• Geen bewijs voor een CML of een andere myeloproliferatieve aandoening (MPN) 
• Geen bewijs voor het bestaan van een bloedkanker met bepaalde specifieke genetische veranderingen 

Criteria die de diagnose kunnen ondersteunen: 

• Dysplasie (abnormale ontwikkeling) van bloedplaatjes, rode bloedcellen en/of witte bloedcellen  
• Verworven cytogenetische of moleculaire afwijkingen in de monocyten 

Spanning en onzekerheid 

Totdat de diagnose definitief is heb je vast veel vragen over je ziekte, die de arts nog niet kan beantwoorden. Dat kan spanning en onzekerheid met zich meebrengen, zowel bij jou als bij je naasten. Het helpt als je weet wat er bij de verschillende onderzoeken gaat gebeuren. Die informatie krijg je niet altijd vanzelf. Vraag er daarom naar op de afdelingen waar de verschillende onderzoeken plaatsvinden. Stel ook je ongerustheid aan de orde als je met je dokter praat. Je kunt ook via Hematon contact opnemen met lotgenoten om over je zorgen te praten.