Vooruitzichten bij waldenström
De ziekte van Waldenström is een kwaadaardige woekering van lymfocyten, een van de soorten witte bloedcellen. De aandoening valt onder de non-hodgkinlymfomen (lymfeklierkanker). De ziekte begint vaak sluimerend. Waldenström heeft een langzaam progressief verloop. Dat betekent dat de aandoening wel steeds ernstiger wordt, maar dat dit proces heel geleidelijk verloopt.
Vooruitzichten
Het is niet mogelijk om te genezen van de ziekte van Waldenström. De vooruitzichten hangen nauw samen met je leeftijd en lichamelijke conditie. De overlevingskans hangt ook sterk af van de exacte diagnose.
- De kans dat je met MGUS later de ziekte van Waldenström ontwikkelt, is heel klein (1,5 procent per jaar).
- Heb je de diagnose a-symptomatische waldenström is het goed om regelmatig na te gaan of bloedwaarden veranderen. Na 5 jaar heeft ongeveer de helft van deze groep mensen de ziekte van Waldenström ontwikkeld. De andere helft blijft dus nog vele jaren a-symptomatisch. Zij hebben geen klachten en hoeven niet behandeld te worden.
- Heb je symptomatische waldenström, dan kan de juiste behandeling jarenlange overleving geven. Kies je voor een zwaardere behandeling, dan is de kans op een flink aantal jaren zonder behandeling vaak groter dan wanneer je voor een lichtere behandeling kiest. De lichtere behandeling heeft minder bijwerkingen, maar je moet meestal eerder op herhaling of een vervolgbehandeling kiezen.
In de grafiek hieronder zie je dat de overlevingskans 5 jaar na de diagnose erg groot is, maar dat het wel verschilt per leeftijdsgroep. Naarmate de behandelmogelijkheden verder ontwikkeld worden, blijven de lijnen van de grafiek stijgen. Na die 5 jaar kunnen jonge fitte mensen nog tientallen jaren met deze ziekte leven. Maar ook voor ouderen die waldenström krijgen is de kans op vele gezonde jaren nog heel groot.
Bron: Integraal Kankercentrum Nederland; www.iknl.nl
Hoe moet je de grafiek lezen? Als voorbeeld nemen we de mensen tussen 61 en 70 jaar. je ziet dat hun overlevingskansen door de jaren sterk zijn verbeterd door steeds betere behandelingen. Rond 1990 leefde nog ongeveer 50% van deze groep 5 jaar na de diagnose, maar dat is verbeterd naar ongeveer 90% in 2018. Dus momenteel leeft 90% nog vijf jaar na diagnose.