Gisteren naar onze hematoloog geweest voor een consult en het bespreken van de bloeduitslagen.
Vorige week bloed laten prikken dus waren die nu wel allemaal bekend. Zij zat met een grote glimlach achter haar bureau en dat voorspelt meestal iets goeds. En ja hoor, de uitslagen waren uitstekend. Het Hb was nog wel wat laag maar daarin tegen was het IgA slechts 0,66. Goed gesprek gehad en vervolgens door naar onze oncologisch-maatschappelijk werkster. Daar kunnen we altijd stoom afblazen en geeft zij tips om met bepaalde stress wat beter om te kunnen gaan. Echt een verrijking.
Vandaag had ik mijn maandelijkse kuur daratumumab. Ik voelde me al niet helemaal lekker bij het opstaan, maar besloot de boel gewoon maar door te laten gaan. Tijdens het inspuiten werd het een beetje wazig voor mijn ogen en mijn bloeddruk vloog van hot naar her. Een heel leger verpleegkundigen om me heen, plat gelegd en druk overleg. Er werd besloten mij naar de spoedeisende hulp van de hartbewaking te sturen. En dan weet je het wel, heel je lijf vol plakkers, bloed prikken, infuus erin, dokter erbij, een flinke peut hydrocortison erin etc.
Uiteindelijk konden ze niets ernstigs vinden. Waarschijnlijk een gevolg van een gevolg. Resultaat was wel dat we pas vijf uur later thuis waren. Gelukkig was Celine vanuit Rotterdam gekomen, dat was een welkome ondersteuning voor Elien en mij. De komende dagen even aanzien en anders bellen.
Groeten, Cees
Afgelopen woensdag (22-01) waren we weer op bezoek bij hematoloog dr. van Zaanen in het Franciscus Vlietland in Schiedam. Een week eerder was er weer bloed afgenomen en nu werd de uitslag met ons besproken, want Karin gaat altijd mee.
Mopperen is ons niet vreemd in Nederland en gebeurt helaas ook regelmatig tegen het zorgpersoneel.
Afgelopen donderdag weer een wedstrijd 7×7 gevoetbald. Ik kwam er niet echt in, merkte ik.